Wirus po wniknięciu do organizmu przez długi czas może nie wywoływać żadnych objawów. Zakażenia tego rodzaju są najbardziej niebezpieczne dla społeczeństwa- taka osoba może zarażać kolejne nawet nie wiedząc, że w jej organizmie znajduje się wirus. Znacznie łatwiejsze do zdiagnozowania są choroby, które przebiegają wraz z objawami.
W medycynie wyróżnia się także zakażenia latentne. Polegają one na tym, że począwszy od momentu zarażenia, wirus już na zawsze będzie znajdować się w organizmie osoby zakażonej, a osoby z zakażeniami latentnymi mogą w dalszym ciągu rozprzestrzeniać wirusy.
W zapobieganiu szerzeniu epidemii zakażeń wirusowych dużą rolę odgrywa odporność populacyjna. Wykazano, że wirusy są dobrymi antygenami, które powodują powstanie właściwej odpowiedzi immunologicznej. Ponadto, dzięki szczepionkom można było skutecznie zapobiegać chorobom takim, jak odra.
Masowe szczepienia przeciw różnym chorobom wirusowym spowodowały, że ogół społeczeństwa może wykazywać tzw. odporność populacyjną. Jeżeli ponad połowa społeczeństwa wykazuje odporność na daną chorobę, wówczas możliwość zakażenia jest praktycznie wyeliminowana.
Występowanie niektórych zakażeń jest ponadto uzależnione od pór roku. Zaobserwowano bowiem zwiększoną zachorowalność na poszczególne choroby wirusowe w różnych porach roku. Na przykład zakażenia enterowirusami są największe jesienią.
